Alvorens een raadslid geïnstalleerd wordt moet hij/zij de eed of de belofte afleggen. De burgemeester leest "een" tekst voor die door ieder raadslid gevolgd wordt door "Zo waarlijk helpe mij God almachtig" of door "Dat verklaar en beloof ik".
Ik zat daar van de week nog eens over na te denken en kon niet anders dan tot de conclusie komen dat er iets niet klopt. Degene die uitspreekt: "Dat verklaar en beloof ik", is zelf verantwoordelijk voor zijn of haar daden en dus aanspreekbaar op zijn/haar belofte. Degene echter die "Zo waarlijk helpe mij God almachtig" uitspreekt, is echter niet verantwoordelijk. Die vertrouwt erop dat God hem of haar bijstaat. Maar wat als dat niet het geval is? Of wat als diegene de gegeven hulp naast zich neerlegt?
Of zie ik iets over het hoofd????
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Ja, je ziet iets over het hoofd. Met het afleggen van de eed bevestig je de in de eedsformule gezworen zaken. Omdat het geen alledaags Nederlands is dat misschien niet zo duidelijk, maar dat is dus wel het karakter van de eed. Vervolgens is de eed niet het overdragen van verantwoordelijkheid, maar een bede om hulp bij het - uiteraard zelf - dragen van die verantwoordelijkheid.
BeantwoordenVerwijderenMvg, Iede Bakker
Dan is er ook geen geloof! Dus een beetje een vreemde vraag...
BeantwoordenVerwijderen