Het begon natuurlijk met de verkiezingen. Als
lijsttrekker van een partij met een nieuwe naam stond ik voor geheel nieuwe
uitdagingen en kwam ik behoorlijk aan de beurt. Dat resulteerde op 14 maart in
een teleurstelling voor wat betreft het behaalde aantal stemmen, maar
tegelijkertijd blijdschap over het behoud van het aantal zetels. De onderhandelingen op weg naar een coalitie
waren vervolgens van korte duur. Zonder opgaaf van reden werden we buiten spel
gezet.
Het comité Potters werd actief en de bestuursopdracht
P&O klapte. Dat resulteerde in meer en meer verhalen over gebeurtenissen op
het gemeentehuis. Samen met mijn partijgenoten en met de CU zette ik alles op
alles om eindelijk mijn vingers achter zaken te krijgen die me al jaren machteloos
deden voelen. Achter gesloten deuren volgden zeer vele gesprekken, maar tot
openbaarheid kwam het niet. De coalitiepartijen sloten de gelederen.
De vakantie naderde. Daags voor mijn vertrek kondigde
Carla Breuer aan elders burgemeester te worden en tevens een ‘beginnende’ relatie
te hebben met de gemeentesecretaris. Er viel veel op z’n plek. Ik volgde het
vanaf mijn vakantieadres en mailde me als fractievoorzitter drie slagen in de
rondte naar de pers en naar mijn fractiegenoten.
Het werd september. Werkendam had een nieuwe burgemeester
nodig en de fractievoorzitters mochten daarom verschillende keren naar De Bosch
voor gesprekken met de Commissaris van de Koning. Op 1 oktober begon Sjoukje
Haasjes. Met ook nog een interim gemeentesecretaris en een kanteling in de zaak
Jan Potters kon ik een heleboel onrust en stress achter me laten en eindelijk
weer alleen focussen op zaken die voor onze inwoners echt van belang zijn: de
drie decentralisaties. Honderden pagina’s nam ik door. In de raadswerkgroep die
zich met de 3 D’s bezig hield, zette ik mijn stempel en tijdens de
besluitvorming in de raad wist ik – namens Progressief Altena – kleine verbeteringen
te bewerkstelligen op twee van de drie decentralisaties. Een mooie en zeer welkome
afsluiting van een heftig jaar.
En dan is het 2015. De drie decentralisaties lijken op
papier goed geregeld, maar in praktijk zal moeten blijken of dat ook echt zo
is. Ik zal er scherp op zijn. In het eerste kwartaal zal naar verwachting ook
de richting van bestuurlijk Altena bepaald worden. Daarnaast zullen ook de laatste
woorden nog niet gezegd zijn over de brede scholen, de vermaledijde
kunstgrasvelden, het onderhoud van groen en grijs en nog heel veel meer. Ik ga
er weer voor, inmiddels wijzer en meer ervaren als fractievoorzitter. In die
zin heeft de harde leerschool van politiek 2014 zeker z’n vruchten afgeworpen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten