vrijdag 19 mei 2017

Meervoudig democratisch Altena

Ik ben meer een mens van de inhoud en van concreet, dan van visie en vergezichten. Met de discussie over meervoudige democratie en de avonden die daarover op het programma staan, kon ik toch niet meer om enige verdieping heen.  Ik las “Op weg naar meervoudige democratie”, het document dat tot stand kwam onder voorzitterschap van CdK Wim van de Donk. Enkele (bijna) citaten en vragen die daar opgeworpen worden:
Wie worden er vertegenwoordigd als de klassieke politieke partijen en verzuilde samenlevingsverbanden langzaamaan door moderne instituties en sociale media zijn of worden vervangen?
De democratie is teveel los komen te staan van de samenleving. Ze is niet representatief meer.
Er ontwikkelt zich een horizontale netwerksamenleving. (…) Burgers nemen zelf initiatieven voor de aanpak van relevante maatschappelijke problemen.
De representatieve democratie moeten we verbinden met de maatschappelijke democratie en zo stappen zetten op weg naar een meervoudige democratie.
Onafhankelijke informatievoorziening, sterke media en onpartijdige journalistiek zijn van vitaal belang voor een effectieve controle op bestuur, en voor het betrekken van de samenleving bij dat bestuur.
Vanuit maatschappelijke opgaven geredeneerd kunnen ambtenaren niet langer uitsluitend in dienst van het college zijn maar ook ‘publieke ambtenaren’ worden.
Ook las ik het (beter toegankelijke) essay “Het lege midden” van Jan Dirk Pruim. Ook hier een tweetal (bijna) citaten/vragen:
De raad moet zich beperken tot de kaders, maar raadsleden worden opgezadeld met de meest complexe uitvoeringsdossiers (jeugdzorg, langdurige zorg). In die dossiers wordt beleid al doende gemaakt. De praktijk bepaalt de kaders, niet andersom (…). Wat nu als kaderstellen een op de uitvoeringspraktijk betrokken nabijheid vraagt die raadsleden niet kunnen en niet moeten leveren?
Uitvoering is voor een belangrijk deel verplaatst naar het snel groeiende middenbestuur. Het niemandsland tussen gemeenten en provincies dat bewoond wordt door bestuurders en ambtenaren. Raadsleden vind je er niet. De raad zit hier in de rol van informatiekliko. (…) Wie agendeert er, wie beslist, verantwoordt  en wie roept ter verantwoording in dat lege midden?
Behalve een helderder beeld van wat “meervoudige democratie” nu eigenlijk inhoud, refereerden beide teksten ook aan een onderbuikgevoel dat ik al lang heb: het moet anders in de politiek, in gemeenteland. Maar hoe? En kan (mag) het eigenlijk wel anders?  En zo ja, hoe krijg je dat dan in vredesnaam voor elkaar? Voor een stuk ongeduld als ik, die helemaal chagrijnig wordt van sessie op sessie oeverloos vergezichten schetsen was en is dit een hopeloze opgave. Maar nu (vele) anderen meedoen en handvaten aanreiken doe ik graag mee. Want zoveel is me inmiddels ook wel duidelijk: het kan (en moet) ook écht anders dan het de afgelopen jaren in mijn gemeente ging. Op weg naar een meervoudig democratisch Altena!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten