Sinds de zogeheten kanteling in de WMO is een gemeente
niet meer verplicht bepaalde voorzieningen te verstrekken, maar kan een
gemeente zelf kiezen hoe iemand geholpen wordt. Een gemeente hoeft bijvoorbeeld
geen scootmobiel of traplift meer te verstrekken als het probleem dat zich
voordoet ook anders opgelost kan worden. Door bijvoorbeeld een
boodschappenservice aan huis, een verhuizing of wat dan ook. Mede door deze
ontwikkelingen wordt steeds vaker en langduriger een beroep gedaan op
mantelzorgers en vrijwilligers. Deze worden op hun beurt weer ondersteund in
hun werk en om overbelasting te voorkomen. De kanteling van de WMO levert zeker
positieve dingen op, maar er schuilt ook een gevaar in. We moeten natuurlijk
niet door gaan slaan naar de andere kant en een gemeente worden die koste wat
het kost beknibbeld op voorzieningen en overbelaste mantelzorgers voortbrengt. Ik
zeg niet dat het al zo is (maar wellicht weet u beter?), maar het is wel een mogelijke
ontwikkeling om scherp op te zijn!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten