Ik had ‘m al her en der langs zien komen, maar ik had
geen idee wat die Omgevingswet nu eigenlijk was. Of beter gezegd: moet gaan
worden. Na de decentralisaties op het gebied van jeugd, zorg en werk, blijkt er
met de Omgevingswet opnieuw een decentralisatie aan te komen. En die zou nog
weleens veelomvattender kunnen zijn dan wat gemeenten net gerealiseerd hebben.
Althans, dat is wat ik me gisteravond tijdens een informatiebijeenkomst heb
laten vertellen. Ook bij de Omgevingswet gaat het om een terugtredende overheid
en om een rolverschuiving tussen gemeente en inwoners.
Waar gaat het om? Van 26 wetten moet 1 wet gemaakt
worden, 120 AMvB’s moeten teruggebracht worden tot 4 AMvB’s en 120 ministeriële
regelingen moeten er circa 10 worden. Dit biedt kansen op het schrappen van
regels, het versnellen van procedures, op meer lokale afwegingsruimte en op een
grotere rol voor initiatieven van inwoners. Als gemeente moeten we straks
bepalen of we een vergunning voor een inrit nog nodig vinden, of voor elk
evenement een vergunning noodzakelijk is, of en hoe een tuinhuis gebouwd mag
worden of dat we dat aan de buurt over laten, enz, enz.
Boeiende vragen. Ik neig naar zoveel mogelijk afschaffen van
regels en dus veel overlaten aan de inwoners. Waarom zou een gemeente moeten
bepalen wat inwoners zelf of inwoners onderling ook kunnen? Aan de andere kant
kan dat natuurlijk ook gruwelijk mis gaan. Niet altijd komen inwoners er immers
samen uit en wat de één enthousiast maakt, is voor de ander een gruwel. Het zal
kortom toch best lastig worden te bepalen wat je wel en wat je niet in regels
vastlegt en waar je wel en waar je niet op gaat handhaven. Gelukkig hebben we nog
een paar jaar de tijd voor het helemaal vast moet liggen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten