Trots meldde ik dat het verplicht verhuizen naar een
ander dorp in de WMO niet meer aan de orde is (blog 14/9) in gevallen dat het
geschikt maken van een woning voor iemand met een handicap de gemeente meer dan
15.000 euro gaat kosten. Mis dus. We zijn gewoon genept door het college van
B&W én door het CDA! In de commissie Inwoners zegde wethouder Prosman (SGP)
toe het verplichtende karakter uit deze maatregel te halen. Inderdaad het woord
“opleggen” is of wordt verwijderd, maar feitelijk verandert er niets. Want wie
op onredelijke gronden (in de ogen van de gemeente dan hè) het aanbod van een
geschikte woning elders weigert, kan nog steeds hulp van de gemeente bij een
andere oplossing op z’n buik schrijven. Het CDA, dat in de commissie nog zo
stellig beweerde dat er verhuizen naar een andere kern alleen een optie zou
zijn als mensen echt zelf wilden (“maar als ze absoluut niet willen, dan helaas…
voor de gemeente”), schaarde zich in de raad ineens achter het voorstel van de
wethouder. Er vond immers een zeer zorgvuldige afweging plaats…… Kan best
wezen, en is nooit anders geweest (hoop ik dan maar), maar feit blijft dat de
gemeente beslist over wat redelijk en onredelijk is én dat de regeling rondom
woningaanpassingen verslechterd is. Vooral niet beperkt raken dus, want voor je
het weet word je geacht als Nieuwendijker in Werkendam te gaan wonen…..
woensdag 26 september 2012
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten