Mensen zijn bang bij ieder bui die dreigt. Begrijpelijk! Mensen
voelen zich in de steek gelaten. Voorstelbaar! Mensen mopperen. Terecht! Niks ‘calamiteit’
op 28 juli 2014. Heeft de gemeente wel genoeg gedaan om een herhaling van de grote
wateroverlast op die dag te voorkomen? Had er (al) meer aangepakt kunnen/moeten
worden? Heeft het waterschap wel juist gehandeld? Zijn er wel voldoende pompen?
Had het water in de sloten en singels niet op voorhand verlaagd moeten worden?
Zoveel vragen die niet alleen de inwoners hebben, maar die ik net zo hard heb.
Tot gisteravond laat, samen met Christian Alderliesten en
Anne Nieuwenhuis, daarom zitten werken aan een hele serie vragen over de wateroverlast die ons
opnieuw ten deel viel. Mensen moeten eerlijk en goed geïnformeerd worden over
het hoe en waarom van het gebeuren (informatie die nu ontbreekt). Dat gemeente
en waterschap elkaar de bal toespelen mag niet aan de orde zijn. Met elkaar
moet het probleem aangepakt worden en als dat onmogelijk is, wees daar dan maar
eerlijk over. Is onze waterhuishouding en riolering wel zo op orde als het
Werkendamse College ons recentelijk voorhield?
Ik heb me vooral gestoord aan de reactie van Peter vd Ven op Omroep Brabant. Een obligaat verhaal over zelfredzaamheid en participatie, terwijl op de achtergrond burgers hun zandzakjes staan te vullen. De inwoners van de gemeente hadden op dat moment wel iets anders aan hun hoofd. Troostrijke woorden en perspectief bieden was hier meer op zijn plaats geweest
BeantwoordenVerwijderenIk heb het fragment net gezien en ben het helemaal met je eens.
VerwijderenEen dag na het noodweer zand storten voor de burgers die zelf max 10(!) zakjes zand mogen scheppen. Volgens mij hadden alle burgers don/vrij al gehoord/gelezen dat er die zondag noodweer aankwam, behalve de ambtenaren in de ivoren toren in Werkendam?
BeantwoordenVerwijderenMisschien moeten ze daar de betekenis van het spreekwoord over het kalf en de put eens opzoeken!
Mee eens. Erg ongelukkig allemaal.
Verwijderen