woensdag 15 juni 2016

Jeugdsozen

Wat willen we in de gemeente Werkendam nu eigenlijk met jeugdsozen en jeugdhonken? Dat is wat ik me gisteravond in de commissie Inwoners vooral afvroeg.
Een jaar of twee geleden werd besloten tot het bouwen van een brede school of MFA in Sleeuwijk en in Werkendam. Daarmee zouden ’t Honk in Sleeuwijk en de jeugdsoos in Werkendam verdwijnen. In de nieuwe accommodaties zou geen plaats meer ingeruimd worden specifiek voor de jeugd. Ik hoor mezelf nog zeggen dat je geen oude schoenen moet weggooien voor je nieuwe hebt. Dat je eerst moet zorgen voor beleid op het gebied van jongerenwerk en jeugdsozen voordat je het oude over boort gooit. Of dit geholpen zou hebben weet ik niet, maar feit is wel dat het sinds de besluiten over de accommodaties in Werkendam en Sleeuwijk hommelis is en dat het einde nog niet in zicht is.
Ongeveer tegelijk met de sloop van‘t Honk en de jeugdsoos werd besloten om geen nieuwe jeugdsozen meer te bouwen. Toch zijn zowel jongeren als de gemeente sindsdien hard op zoek geweest naar een nieuw onderkomen voor de jeugd in zowel Werkendam als in Sleeuwijk. Daarbij lag de focus op het vinden van tijdelijke oplossingen in afwachting van een definitieve. Maar wat is die definitieve oplossing eigenlijk? Willen we in de kernen Sleeuwijk en Werkendam dan toch weer een eigenstandige jeugdsoos neerzetten? En als dat werkelijk het geval is waarom is daar dan met elkaar nog geen geldbedrag voor afgesproken en waarom is dan niet vol ingezet op het zoeken naar een definitieve plek?
Ik kan me niet aan de indruk onttrekken dat we (ja ook ik) om de hete brei aan het heen draaien zijn. Ik geloof er namelijk niets van dat als de raad de vraag krijgt harde euro’s (1 ton? 3 ton? 5 ton?) beschikbaar te stellen, dat er dan een enthousiast “ja” volgt. Vervolgens zou er de kwestie van de locatie zijn. Immers geen enkele inwoner heeft graag groepen jongeren in zijn/haar achtertuin. Maar wat dan? Zeg eens: “nee, er komt geen jeugdaccommodatie”. Wat dan? Allereerst zullen dan vele jongeren zich zwaar genaaid voelen (en terecht), maar ook kun je je afvragen wat dit gaat betekenen voor mogelijke overlast op straat.
Jakkes wat een rotprobleem. Ook ik weet het niet. En toch denk ik dat het zaak is heel snel een knoop door te hakken en te stoppen met een halfslachtige aanpak. OF we grijpen in de buidel en gaan de lastige klus met een buurt aan OF we zeggen “nee” en hebben te dealen met zwaar gefrustreerde jongeren en wat daar mogelijk uit voort komt. Andere smaken zie ik niet.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten