Wel/niet bezuiniging op de 3 decentralisaties?

Keihard beweerde ik tijdens behandeling van de kadernota het volgende: “Het rijk bezuinigt op de 3 D’s en u doet daar nog een half miljoen bovenop. Niet alleen het rijk kleed de zorg uit. Werkendam doet daar net zo hard aan mee.” Gesputter vanuit Lokaalbelang en van de wethouder, want Werkendam bezuinigt helemaal niet op de zorg, hoe kwam ik daarbij? Helaas had ik mijn voorbereidend werk thuis laten liggen, dus enige “paniek” viel mij ten deel. Waar stond dit? Waar had ik dit vandaan? Doorgaans heb ik een geheugen als een zeef, maar dit wist ik dan ineens weer. Pagina 8 van de kadernota: taakstellende bezuiniging op de decentralisaties: 50.000 euro in 2016, 75.000 euro in 2017 en zowel in 2018 als 2019 €.100.000. Geen half miljoen dus zoals ik beweerde (hoe kwam ik daar toch aan????), maar wel €.325.000 in vier jaar tijd. Maar nee, dat ging niet ten koste van de zorg, het zou gaan om natuurlijk verloop bij personeel, aldus de wethouder. Ik: “Dat heeft toch ook effect op de zorg, of ben ik nu gek?” Daarmee eindigde de discussie in de raad, maar het onderwerp bleef mij dwars zitten. Dus in de geschiedenis gedoken:

Bij de behandeling van de kadernota 2015 op 1 juli 2014 werd voorgesteld om te bezuinigen op de decentralisaties. Progressief Altena diende daarop, samen met de ChristenUnie een amendement in, dat het bij gebrek aan steun van Lb, CDA en SGP niet haalde. De toen afgesproken bezuinigingen maakten ook deel uit van de kadernota 2016 die afgelopen dinsdag besproken werd. Het is echter niet, zoals de wethouder beweerde, dat die bezuinigingen gehaald worden uit natuurlijk verloop van personeel. Het blijkt – aldus de kadernota 2015 – te gaan om het onderbrengen van bestaande kosten in het budget decentralisaties. De wethouder dus een beetje ongelijk (hoe worden ze ingevuld) en ik een beetje ongelijk (geen half miljoen, maar 325.000 euro). Blijft dat met deze aanpak het budget voor de drie decentralisaties zwaarder belast wordt, wat dus feitelijk neerkomt op “bezuinigen”. En dat vindt Progressief Altena geen goed plan. Immers:

·         er komt al minder geld van het rijk binnen op dit dossier;

·         dat er twijfels zijn bij de toereikendheid daarvan blijkt uit het feit dat de 3 D’s voor een half miljoen in de risicoparagraaf staan;

·         onbekend is nog of de rijksbezuiniging op HbH voldoende gecompenseerd wordt door de nieuwe aanpak;

·         de jeugdzorg is een openeindfinanciering;

·         enz.

Tot zover is de discussie in de raad echter niet gekomen.

Waardering en onverschilligheid voor scherpe woorden

Alom lof voor mijn bijdrage – namens Progressief Altena – tijdens de behandeling van de jaarrekening en begroting. “Heel scherp.” “To-the-point.” “Sterke bijdrage.” “Goed gesproken.” “De koe bij de horens.” “Complimenten.” “Daar kan de coalitie het mee doen.” Opgestoken duimen.  Vanuit mijn  eigen partij, vanuit de andere oppositiepartij, door medewerkers op het gemeentehuis, door de pers en zelfs door politici van coalitiepartijen. En dat terwijl ik beslist niet vriendelijk ben geweest met zinnetjes als:

“De coalitie als kritiekloze politici die alles accepteren wat een college voorstelt.” EN “We zitten hier niet om te knikken en te glimlachen, maar om kaders stellen en controleren.”

Vanuit die achtergrond heb ik een flink aantal voorbeelden aangedragen waar Progressief Altena het afgelopen jaar de vingers oplegde, maar waar de coalitiepartijen voor wegkeken. Weten welke? Abonneer je dan op de nieuwsbrief van PA (via www.progressiefaltena.nl), die komt vandaag of morgen uit en daar staat het in.

Het was overigens bar spannend om een keer op deze wijze de aanval te kiezen. In de tweede termijn stond ik dan ook op scherp voor de tegenaanval die mij mogelijk te wachten stond. Niets van dat al. Ook dit lieten de coalitiepartijen weer onverschillig over zich heenkomen. Met gesputter van de andere zijde zou ik in ieder geval iets bereikt hebben.

De arrogantie van de macht

Het verwachte miljoenenverlies op het Regionale Bedrijventerrein maakte dat Progressief Altena en ChristenUnie voor de raadsvergadering een motie opstelden waarin zij uitspraken stevig ingrijpen in de organisatie noodzakelijk te achten en waarbij het college opgedragen werd de aanspraak op de garantie van 2,5 miljoen bij de provincie in te dienen. De motie werd ruim voor de vergadering rondgestuurd zodat iedereen zich kon voorbereiden en kon bepalen de motie wel of niet te steunen. Dat er een motie aan zou komen was overigens al veel langer bekend want PA en CU verzochten mede daarom om agendering van het ROB, los van de behandeling van de jaarrekening. Voor de coalitiepartijen hoefde dat niet.

De motie van PA en CU haalde het niet. De coalitiepartijen deden namelijk niet mee. Wat deden zij wel? Aan het einde van de behandeling van dit agendapunt diende Lokaalbelang  zelf een motie in, die mede ondertekend was door CDA en SGP. In afgezwakte vorm was de strekking soortgelijk als de motie van PA en CU.

De motie kwam voor PA en CU als een konijn uit een hoge hoed. Het was toch een kleine moeite geweest ons hier op voorhand bij te betrekken om in overleg te komen tot een verhaal dat raadsbreed gedragen werd? PA en CU zetten een weg in om de zaak rondom het RBT op een bepaalde manier aan te vliegen, delen die met de andere partijen en die gaan er – zonder overleg – op hun eigen manier mee aan de haal. Hoe arrogant kun je je als coalitie gedragen?

Laten we hopen dat dit achterkamertjesgedoe straks definitief voorbij is als er één gemeente Altena is. Op weg naar die fusie willen Lb, CDA en SGP eerst nog wel een onderzoek gedaan hebben. Misschien ga ik daar toch ook nog maar een onderzoeksvraag voor aanleveren: “Hoe zorgen we dat straks in gemeente Altena iedere politieke partij echt serieus genomen wordt?”